Yönetmen: Ridley Scott
Senaryo: Becky Johnston, Roberto Bentivegna
IMDb: 7/10
Süre: 2 saat 37 dakika
Uzun bir süre sonra beni sinema salonuna gitmeye teşvik eden film hakkında konuşmak istiyorum biraz. Öncelikle bu yazıda “spoiler” bulunmaktadır.
Gucci markasını Z kuşağının%95’inden fazlasının bildiğini düşünüyorum. Lüks moda markası. Özellikle ilginç tasarımlarıyla sürekli medyaya düşen bir dünya devi. İtalya’nın Floransa şehrinde Guccio Gucci tarafından kurulan küçük bir deri atölyesiydi. Şimdi ise dünyanın en çok satan ikinci markası olduğu belirtiliyor. Dünya’nın en büyük modaevidir.
Peki Gucci ailesi? Ne gibi bir özellikleri var ki haklarında bir film yapılıyor? Acaba şirketi bu duruma nasıl getirdikleri mi anlatılıyor? Başka bir başarı hikayesi daha mı?
Öncelikle bu bir başarı değil aksine bir çöküş hikayesi. Gucci ailesinin şirketi nasıl bir bataklığa sürüklediğinin hikayesi. Bir kadının hırsı… Bir adamın nankörlüğü…
Film Guccio Gucci’nin torunu Maurizio Gucci’yi ve eşi Patrizia Reggiani’yi anlatıyor. Henüz daha hukuk okuyan Maurizio bir partide Patrizia ile tanışıyor. Ve büyük aşk işte bu şekilde başlıyor. Sonrasında Maurizio kız arkadaşını babasıyla tanıştırıp onunla evlenmek istediğini söylediğinde babasından olumlu bir cevap alamıyor tabii ki. Her zamanki gibi tüm dünyada geçerli olan sınıf farkı burada da karşılarına çıkıyor. Babası Maurizio’yu kızla evlenmesi halinde evlatlıktan reddedeceğini söylüyor. Büyük aşk, engel tanımıyor. Maurizio evden ayrılıp Patrizia’nın babasının yanında alıyor soluğu ve evlenmek istediğini söylüyor. Yani kız için her şeyinden vazgeçip tır temizleyicisi olarak kızın babasının yanında işe giriyor. Büyük aşk. İkisi çok geçmeden evleniyorlar.
Her şey bu şekilde sona erebilirdi, Maurizio’nun amcası onu geri istemeseydi. Fakat gurur belki de tüm fırsatları önümüzden kaçırmamıza sebebiyet veren illet bir şeydir. Patrizia mantıklı düşünüyordu. Kocasının kanına girerek onu ikna etti. İlk etapta her şey çok güzel ilerliyordu. Her ne kadar çalışan Maurizio olsa da Patrizia ona her konuda yardımcı oldu.
Ama hırs öyle bir duygudur ki besledikçe daha çok acıkır. Maurizio amcasıyla anlaşmazlığa girdiği an her şey bozulmaya başladı. Patrizia ile amcasına komplo kurdular, kuzeninin hayatını mahvettiler. Ama bilmedikleri bir şey vardı; bunun elbet bir karşılığı olacaktı. Hırslandıkça hırslandılar ve şirketin tamamına sahip olmak istediler. Maurizio artık kendini dünyanın en zeki insanı gibi hissetmeye başladı. Her şeyi kendisi yapmış gibi… Her şeyi o başarmış gibi...
Çok geçmeden Patrizia’ya boşanma kağıtları geldi. Fakat Patrizia bu durumu hemen kabullenmeyecekti tabii ki. Bu sırada Maurizio çoktan ayrılmışlar gibi sevgilisiyle mutlu mesut yaşıyordu. Kafasında çoktan bitmişti çünkü.
Para gözünü öyle kör etti ki milyar dolarları saçıp savurmaya başladı. Sonuçları çok geçmeden gün yüzüne çıktı ve şirketi bir batağa sürüklediği öğrenildi. Her şeyini kaybetmekten sadece ve sadece 1 adım uzaktaydı artık.
Çok geçmeden Maurizio iki suikastçi tarafından 27 Mart 1995’te Milano’da öldürüldü. Karısı Patrizia’nın tuttuğu iki suikastçi tarafından… Büyük aşk… Nerede? Kendisi için mirası reddettiğindeki duygular… nerede?
Patrizia Reggiani, kocasının ölümünden 2 yıl sonra suçlu bulundu ve 26 yıl hapis cezasına çarptırıldı. Kendisi "Karadul" ve "Lady Gucci" gibi isimlerle anılıyor.
Şirket 1995 yılında halka arzedilmiştir. Gucci şirketinde Gucci ailesinden kimse kalmamıştır.
Daha sonrasında Patrizia Reggiani ile yapılan ropörtajda kocasını sevmekten asla vazgeçmediğini fakat hareketlerinin onu sinir ettiği için onu öldürttüğünü söyledi. Hırs? Kıskançlık? İntikam?
Bana sorarsanız bu film bir kadının hırsı, bir adamın nankörlüğünün anlatıldığı bir hikaye. Film açısında bakarsak Lady Gaga ve Adam Driver’ın oyunculuklarına diyecek lafım yok. Çekim kalitesinden senaryoya, kostümlerden makyaja her şey çok güzeldi.
Şahsen çok beğendiğim filmleri daha sonradan birkaç kere daha izlerim fakat bu film her ne kadar beğenmiş olsam da o kategoriye girmedi. Buna rağmen izlemenizi kesinlikle tavsiye ederim.
Maurizio Gucci ve Patrizia Reggiani
Elif Ahsen KADIOĞLU
Comments